Route Bergheim-Bacharach-Wolfach-Triberg-Titisee-Colmar-Vilsberg-Luxemburg-Bergeijk

Onze zomervakantie leidt ons dit jaar richting het Zwarte woud en de Vogezen/Elzas. De route die hier wordt beschreven hebben we deels gemaakt, omdat de temperaturen met 35 en een aantal dagen 40+ graden ons dwongen op een plek te blijven, zodat de kinderen konden zwemmen. De rest van de route hebben we versneld gedaan, toch plaats ik aan het einde van de blog het deel dat we hebben overgeslagen, omdat ik denk dat het zeer de moeite waard is om te bezoeken. Ik kan geen garantie geven over de overnachtingsplekken die we niet hebben bezocht, die plekken zijn dan ook voorzien van een *.

Schloss PaffendorfDe eerste dag rijden we richting Keulen, om op te schieten vanwege later vertrek, kiezen we voor de snelweg. De kinderen vinden dit vaak prettiger, vooral ook omdat je vrij snel veranderingen in het landschap ziet. Toch vinden mijn kinderen de route via Luik, België het leukst. ‘Dan ben je zo snel in de bergen, mama’. Je ziet de voorkeur is hier duidelijk. Maar vandaag  via Duitsland zien we nog geen bergen.  De route leidt ons naar de camperplaats bij Schloss Paffendorf. Op het adres staat Bergheim, maar je kunt beter Paffendorf aanhouden. Een prima (gratis) camperplaats met veel groen erom heen, in het weekend is het Schloss gratis te bezoeken, minigolf naast de camperplaats en een natuurgebied op loopafstand met een speeltuin, talloze wandelmogelijkheden en fietsmogelijkheden (routes goed aangegeven). Omdat het gebied hier redelijk vlak is, is fietsen voor iedereen heel goed te doen.

Onze vakantie begon iets minder lekker. Opgelucht hebben we de camperplaats gehaald en hadden we de laatste vrije camperplek. Na de afslag bij Bergheim begon iets aan te lopen bij ons voorwiel. Een wiellager?? Vanaf de afslag was het best nog een stukje rijden, hadden we direct Paffendorf aangehouden, was het een stuk korter geweest, maar ons Tomtom herkende Paffendorf in eerste instantie niet. Daar we pas laat waren aangekomen, hebben we het maar gelaten. De volgende dag de ANWB gebeld die een zeer behulpzame en vriendelijke meneer van de ADAC stuurde. En na enig onderzoek bleef hij twijfelen, het lager was het niet, maar hij kon ook niet bedenken wat het wel was. Uiteindelijk heb ik hem overtuigd mee te rijden en dat werd uiteindelijk mee rennen. Eindconclusie: meerdere wielmoeren zaten los. Waardoor het wiel scheef liep. Gelukkig zijn ons ergere ongelukken voorkomen en was dit goed op te lossen door de moeren goed aan te draaien, maar je schrikt wel. De zorg dat onze vakantie wel eens vroegtijdig zou stoppen was hiermee weggenomen, dat wel.

Na alle stress besluiten we nog een dag te blijven. ’s Avonds is het hier super rustig. Maar overdag in het weekend is het een komen en gaan van auto’s, als parkeerplaats voor het Schloss en de minigolf. Toch stoort het niet. Aan de voorkant van de camperplaatsen heb je een grasveld waar je rustig kan genieten van een boek, een maaltijd of een spelletje. Wij kiezen ervoor om het Schloss te gaan bezoeken. Wat zeer de moeite waard is. Ernaast is een prachtig park met mooie doorkijkjes, geurende bloemen en prachtige oude bomen. Daarna hebben we de kinderen minigolf beloofd. Niet te duur, wel warm. Ik mocht zelfs mijn telefoon daar opladen, op de camperplaats zonder ec is dat lastig. Superservice. Een leuke baan met veel variatie en interactie met de andere spelers, levert ons een heerlijke middag op. Bij de camper teruggekomen is het alweer tijd voor het eten. En daarna genieten we nog van een mooie avond.

Vandaag brengt de route ons naar Bacharach. We rijden eerst richting Koblenz om van daaruit langs de RijnBacharach verder af te zakken. Een prachtige route met kastelen op elke hoek, wijnvelden en sprookjesachtige dorpen. We rijden helaas aan de verkeerde kant van de Rijn als we langs de Lorelei rijden. Het uitzicht aan de andere kant schijnt beter te zijn. Toch maakt het de tocht niet minder mooi. We genieten allevier. Bij Bacharach is het even kijken. Er zijn meerdere camperplaatsen, maar als je camping Sonnenstrand aanhoudt, kan het niet missen. De camperplaats die wij hebben uitgezocht ligt er naast. We hebben geluk, want we staan vooraan met direcht uitzicht op de Rijn. De eigenaar spreekt Nederlands en als camperaar mag je gebruik maken van de faciliteiten van de camping, waaronder gratis wifi. Er is ook een strandje met een stromingsluw stuk in de Rijn. De eigenaresse raadt ons wel aan er bij te blijven. En dat doen we. Maar na zo’n warme dag met 30 graden is het heerlijk afkoelen. Daarna gaan we op onderzoek naar het dorp. Eerst met zijn tweeën, later met zijn vieren om uiteindelijk bij een lokaal restaurantje heerlijk te eten. Na het eten genieten we bij de camper van het uitzicht, de boten die voorbij varen, de zon die ondergaat en de lichtjes die aan de overkant een sprookjesachtig tafereel ontwaren. De nacht is iets minder. Door de warmte hebben we alle ramen open en dan wordt je geconfronteerd met treinen aan beide kanten van de Rijn en de boten die ook doorvaren, het geluid is bijna constant en houdt mij uit de slaap. Oordopjes zijn hier geen luxe. Neemt niet weg, dat dit een prima camperplaats is.

De warmte maakt dat we snel weer doortrekken. De route zou ons vandaag naar een camping* in Wolfach  brengen. Maar door de warmte en het gebrek aan zwemgelegenheid besluiten we dat we de route van 3 dagen in 1x rijden. Via de snelweg naar Baden-Baden om daar de B500 op te rijden: De Schwarzwalderhochstrasse. Een prachtige route de bergen in. De natuur is prachtig. Overal bloemen, veel groen en bomen om dan ineens te worden overweldigd door prachtige vergezichten. Daarnaast sprak het bij de heren vooral ook tot de verbeelding door de hoeveelheid aan mooie sportwagens die ook de route reden. Al met al een route die je niet mag overslaan. Het brengt ons uiteindelijk bij Gutach. Vanaf de camping in Wolfach een mooie wandeling of fietstocht, nu rechtstreeks met de camper. Het hoogtepunt voor de kinderen, de rodelbaan. Door het lage tarief is het voor iedereen toegankelijk. De kinderen rodelen dan ook naar hartelust, met tussendoor een slushpuppy als verkoeling. Hier in het dal is er geen ontkomen aan de hitte. Wat maakt dat we opgelucht de camper weer ingaan voor de rest van onze route.

De volgende stop zou Triberg zijn met de grootste koekoeksklok van de wereld en de hoogste waterval van Duitsland. Een zeer toeristische maar leuke stop. Wij rijden er alleen langs, gelukkig ligt de koekoeksklok langs de weg en hebben we hem toch nog gezien. We schieten nu op en zijn bijna op onze bestemming bij de Camping Sandbank, TtitiseeTitisee. De keuze voor campings is hier volop. Gelukkig, want de camping Weiherhof die ik had uitgezocht, was niet onze camping. Onoverzichtelijk, geen mooie plekken meer vrij. We zijn doorgereden en aan de overkant van het meer bij camping Sandbank terecht gekomen. Ook niet helemaal wat we zochten, maar het voelde beter en het was een lange dag. Er is een camperplaats voor de camping, toch staat het gros van de campers op de camping, wij ook. Met veel terrassen en veel groen is het nauwelijks te merken dat dit een grote camping is. Het meer is verrassend helder en heerlijk om in af te koelen, wat de kinderen na aankomst dan ook meteen doen. Er is een broodjesservice, die wij tegen vonden vallen, duur en oud brood. Je kan er waterfietsen huren, bij het restaurant eten en het water is afkomstig uit de bergen en heerlijk als drinkwater. Het sanitair is massaal, maar keurig onderhouden. We besluiten hier een in ieder geval tot het weekend te blijven. Even ontspannen.

In de buurt heb je meerdere mogelijkheden voor boodschappen. Onze voorkeur is met de camper richting oa Bäretal voor een Lidl, maar ook met de fiets is het goed te doen naar Neustadt (6 km redelijk vlak fietspad) voor de Aldi en de Netto. In de omgeving is er genoeg te doen. Titisee stad is zeer toeristisch met ditto prijzen, maar leuk om doorheen te wandelen en souvenirs te scoren.

Fahler WässerfallRicbting Feldberg kun je met de skilift naar het hoogste punt van het Zwarte woud. Toen wij daar waren, was de parking vol.

Een klein stukje voorbij Feldberg bij een haarspeldbocht is de parking en een wandelpad langs de Fahler wässerfall. Je kan hier uitgebreid wandelen, maar ook voor hetalleen bezichtigen van de waterval is dit een prima uitvalspunt. Het is een stijle klim, maar goed te doen vanaf 6 jaar. En het uitzicht en de waterval zijn schitterend.

Op redelijke rij afstand is ook de Wutachschlucht, waar je diverse wandelingen in verschiilende moeilijkheidsgraden en lengten kan lopen. Wij hadden besloten tot een zijtak: de Lotenbachklamm. Helaas bleek bij de parking dat door een steenlawine dit pad onbegaanbaar was. Gelukkig is er ter plaatse veel informatie om een andere route te gaan lopen en rijden weSvenhiking 2 parkings door om in de Wutachschlucht zelf te wandelen. Een steile trap de berg op, brengt ons naar een breed pad in het bos. Overal zijn kleine stroompjes, die soms over het pad stromen of erlangs. Verder naar boven, trekt het bos open en wordt je overweldigd door prachtige weilanden en mooi uitzicht. Om daarna ineens weer een kleiner pad in te lopen, waar je afwisselend door struiken, kleine bomen en prachtige bloemen wordt verrast. Daar we geen officiële route lopen, keren we halverwege weer om en lopen dezelfde weg terug. Met de kinderen de beste optie. Ook de terugweg genieten we volop van de mooie natuur om ons heen. Terug bij de parking trakteren we onszelf op bier, ijs en patat op het terras. Bediend in Schwarzwalder klederdracht is dit een leuke afsluiting.

Belfort fortVandaag wijken we van de route af. De man wil graag naar Belfort. 2 jaar geleden zijn we daar ook geweest. Met een camping tegen het prachtige centrum aan met volop fonteinen, oude gebouwen en een heus fort, zeer de moeite waard. Bij aankomst is het +35 graden, dus eerst afkoelen in het zwembad. Het is voor de kinderen een dingetje om hun shorts te verruilen voor strakke zwembroeken, maar het water lonkt. En uiteindelijk gaan ze om en genieten. Daarna gaan we richting de stad, helaas blijkt het gros van de fonteinen buiten werking (vanwege de droogte?). Dan maar shoppen. De winkels zijn hier allemaal voorzien van airco. Erg prettig. Uiteindelijk fietsen we door naar een Steakrestaurant. Helaas gooit een steeds donker wordende lucht roet in het eten. Er komt onweer aan en we hebben de luifel uitstaan. Dus via de L’Eclerc gauw terug naar de camping. Waar we heerlijk eten onder de luifel in de regen. Eindelijk koelt het af.

De volgende dag regent het nog steeds en besluiten we in te pakken en weer te gaan rijden. Na enig beraad besluiten we de snelweg richting Noorden te pakken. We twijfelen nog om de Ballon d’Alsace te rijden. Maar met dit weer valt er niet zoveel te zien. Die bewaren we voor een volgende keer. Het slechte weer houdt aan onderweg en we maken aardig wat kilometers. Zoveel dat we Nederland ruiken en besluiten door te rijden naar Bergeijk, waar we de rest van de week blijven. Weer wat koeler, maar nog steeds heel lekker, genieten we van de (bekende) omgeving en de Brabantse gezelligheid.

Route:

Bergheim-Bacharach 167 km 3,5 uur

Bacharach-Wolfach (via Schwarzwaldhochstrasse B500 vanaf Baden-Baden) 276 km 5 uur

Wolfach-Triberg 23,5 km 40 minuten

Triberg-Titisee 39,7 km 50 minuten

Titisee-Belfort 130 km 2 uur

Belfort-Bergeijk 576 km 7 uur

Oorspronkelijke route:

Titisee-Colmar 82.8 km 2 uur

Colmar-Arzviller 102 km 2 uur

Arzviller-Vilsberg 11,5 km 15 minuten

Vilsberg-Luxemburg 168 km 3 uur

Luxemburg-Bergeijk 281 km 4 uur

Note:

Oorspronkelijk hadden we vanuit het Schwarzwald, doorgereden naar Colmar. Een lieflijk stadje met een camping* op loopafstand van het centrum. Vergelijkbaar met Bacharach, alleen wat groter. 

De dag erna zouden we doorrijden naar Arzviller voor de grote botenlift. Om daarna door te rijden naar Camping Les Bouleaux in Vilsberg. Een leuke terrassencamping met volop speelgelegenheid voor de kinderen en zeer vriendelijke Nederlandse eigenaren. Een rustige en fijne camping om een paar dagen door te brengen. 

De route gaat verder via Luxemburg, waar we bij camping Bon Acceuil*, vlakbij de stad Luxemburg zouden zitten. Met een prima busverbinding tegen een redelijk tarief, een makkelijke manier om de stad te bezoeken met een prachtig centrum en een mooi lagergelegen park. 

Maar dat bewaren we voor een andere keer. 

route zomer 2015

Foto van Colmar via https://www.b-europe.com/~/media/Images/ImageCarrousel/Small/Colmar/colmarsmall2.ashx

Foto van Botenlift Arzviller via http://static2.www.leboat.nl/sites/default/files/styles/promo-box/public/539x320xbh_3.jpg,qitok=PXv560jJ.pagespeed.ic.PhGh-JeDcc.jpg

Foto Les Bouleaux http://www.kampeerkaart.nl/photos/997e6c8f-4307-4d1d-9219-1fdf9e5d9ccd.jpg

Foto Bon Acceuil via http://cdn1.acsi.eu/5/4/9/0/5490a10697a56.jpeg

Plaats een reactie